مرزپیما

با من از هراس سخن مگو
ناهید باقری - گلداشمید
از کتاب "گل یخ"
 
شگفتا!
موریانه ی موذی هراس
تنها می ماند
از نفس می افتد
و از جویدن جداره های اندیشه وا می ماند،
آنجا که غزاله ی خوش خرام عشق
از جنگل های سرسبز تمدن عبور می کند
و با هر توقف
گلی را می بوید،
از شگفتی انسان.
 
با من از هراس سخن مگو
که با جنگل های دنیا ایاق شده ام
و دامنم
به عطر گل های خوشبو آغشته است