مرزپیما

نفس گیر
سروده ی ناهید باقری - گلداشمید
از کتاب فارسی - آلمانی "در غربت"

تیک تاک، تیک تاک،
عبور مشوش زمان از مرز عقربه ها
آغاز فاجعه، فاجعه ها

روز، تکیده و بیمار
در پای دیوار غروب پرپرزنان
و شب
عجوزه ای وقیح و خون آشام
که از راه می رسد بر سریر توفان

ابر، می غرٌد بی بارش
شب، می رقصد بر سر جناره ی روز
و شهر، کوچه و خیابان را
دلهره به زنجیر می کشد

تیک تاک، تیک تاک
ادامه ی فاجعه ...

توفان به خانه ام می کوبد
و در میان این همه آشوب آشکار
در امتداد ویرانیست خانه ام

ابرها نگاه ماه را
از بام ها می دزدند
و بادهای وحشی،
این مهاجمان هر شبه
پنجره ها را به تاراج می برند
در غم بارگی ظلمت گویی
آیینه ها را روکش کشیده اند
با ماهوت سیاه
و شبچراغم را زبانه نکشیده
برق آسا کشته اند

به ایوان می روم
و پناه می برم به آغوش شب
لرزان

دینگ دانگ، دینگ دانگ
نوای دور دست ناقوس ها:
به ویرانی من اندیشه مسپار!
اگر چه زمان مشوش
از مرز عقربه ها عبور می کند
و فاجعه را نیست پایانی،
ولی
همیشه از کنار، گوشه ای
سپیده های تازه نفس در راهند