مرزپیما

 
دلم برای پنجره تنگ است
سروده ای از پوران فرخ زاد
 
دلم برای پنجره تنگ است
برای یک وجب از آسمان مهتابی
برای چند ستاره
برای جرعه ای از نور
و عطر نرم نسیم شب ...
 
در این اتاق خامش سربسته
هوای پنجره  دارم
هوای باغ پاک اقاقی
صدای ساده ی فواره
آه سبز سپیدار
و بوی گل یاس ...
 
هوای پنجره امشب مرا می آزارد
 
اگر تمامی دیوارها خراب شوند
و فاصله ی من و شب ناگهان فرو ریزد
و من بتوانم که ازتمام پنجره ها ماه را نگاه کنم
و خوشه خوشه بچینم
ستارهای سریرا را   
از بام آسمان!
آه، دریغ که این همه رویاست
آری همیشه یک رویاست
 
و برای این من خسته
فقط خیال پنجره کافیست
و این که کودکانه بگویم
و یا بنویسم
که آه
چقدر دلم برای پنجره تنگ است!