باید
ناهید باقری - گلداشمید
به مناسبت هشتم مارس، روز جهانی زن
باید بند کفش هایم را
محکم تر ببندم
راه می افتم
در بدرقه ی نگاه زنان،
ترس خورده و پنهان
از پس دریچه های بسته
پیش می روم
در سایه سار کبود دیوارها،
و گام می کوبم،
بر سنگلاخ راهی ناهموار
هنوز منزل ها
تا مقصد باقی ست
شاید
از فصول باید گذشت
و یا از سالیان
همگام نیمروزی پریده رنگ
قد راست می کنم
و سینه را سپربلایی
که همواره در راه است٫
صورتم را که هنوز
از سیلی های شبانه سرخ است،
به بادهای شرقی می سپارم
و زیر ضربه های پیاپی اش
به خود می گویم،
هراسی نیست
باید به پیش رفت
بند کفش هایم را محکم بسته ام